risperidone

 ریسپریدون برای درمان شیزوفرنی در بزرگسالان و کودکانی که حداقل 13 سال دارند به کار می رود.

ریسپریدون همچون دیگر ضدجنون‌های آتیپیک برای درمان اختلالات اضطرابی از جمله اختلال وسواسی جبری، افسردگی شدید مقاوم به درمان، اختلال توره، تحریک‌پذیری شدید مبتلایان به اوتیسم و اختلالات مربوط به خوردن استفاده می‌شود.

همچنین ریسپریدون برای درمان علایم اختلالات دو قطبی ( مانی – دپرسیون ) در بزرگسالان و کودکان با حداقل 11 سال سن به کار می رود. ریسپریدون برای درمان علایم تحریک پذیری و کج خلقی در کودکان مبتلا به اوتیسم با محدوده سنی5 تا 16 سال نیز به کار می رود.

در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.

 

نام‌های تجاری:

Risperdal، Risperdal M-Tab، Risperdal Consta

گروه دارویی-درمانی:

آنتی سایکوتیک نسل ۲

اشکال دارویی ریسپریدون ۱ :

ریسپریدون قرص 2 م گ

 ریسبایودال (ریسپریدون)2 قرص باختر بیوشیمی

 ریسپریدون قرص 3 م گ

 ریسبایودال (ریسپریدون) 1 قرص باختر بیوشیمی

 ریسپریدون قرص 1 م گ

 ریسپریدون قرص 4 م گ

 ریسپریدون محلول خوراکی (شربت )خارجی

مکانیسم عمل ریسپریدون  :

مکانیسم اثر ضد جنون این دارو مشخص نیست .

اثر آن احتمالا به خاطر مهار انتخابی مونو آمینرژیک(D2 , 5-HT2)می باشد .

این دارو همچنین دارای اثر مهاری متوسطی بر گیرنده های H1. a2. a1 می باشد .

موارد مصرف ریسپریدون ۱ :

درمان اختلالات سایکوتیک

ریسپریدون (Risperidone) در اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﻚ ﻗﻄﺒﻲ، داروﻫﺎی ﺿﺪرواﻧﭙﺮﻳﺸﻲ ﻧﺴﻞ دوم ﺑﺮای ﺑﻴﻤﺎران ﺑـﺎ اﻓﺴـﺮدﮔﻲ ﻏﻴﺮرواﻧﭙﺮﻳﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ درﻣﺎن ﺑﺎ داروی ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاده‌اﻧﺪ (داروی ﺿﺪرواﻧﭙﺮﻳﺸـﻲ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﻪ داروی ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲﺷﻮد) و ﻧﻴﺰ اﻓﺴﺮدﮔﻲ رواﻧﭙﺮﻳﺸﻲ (داروی ﺿﺪاﻓﺴـﺮدﮔﻲ و ﺿﺪرواﻧﭙﺮﻳﺸﻲ ﻫﻤﺰﻣﺎن آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ) اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد. 

ریسپریدون برای کودکان

مطالعات مختلف نشان داده که ریسپریدون اثر معنی ­داری در کاهش رفتار کلیشه ­ای دارد .

تاثیر این دارو بر رفترهای کلیشه­ای، یافته­ی جدید و تعجب آوری نیست زیرا که در مطالعات گذشته، داروی هالوپریدول نیز اثرات مشابهی در کاهش رفتارهای کلیشه­ ای داشته است .

تاثیر درمانی ریسپریدون بر روی بچه­ ها و بالغین مبتلا به اختلالات نافذ رشد ارزیابی شده و مشخص شد که ریسپریدون بر روی علائم رفتاری برخی کودکان و مشکلات نافذ رشد مؤثر می­باشد و باعث بهبودی در آن­ها می­گردد.

در تحقیقی بررسی اثر ریسپریدون در درمان کودکان اوتیسمی 17-5 سال پرداخته و 49 نفر تحت درمان با ریسپریدون و 52 نفر تحت درمان پلاسیبو به مدت 8 هفته قرار گرفتند، نتایج حاصل شامل کاهش بی­قراری در ۵۳ درصد در گروه ریسپریدون در مقابل ۱۴ درصد در گروه پلاسیبو بود .

در مورد درمان اوتیسم با ریسپریدون به طور متوسط در بهبود علایم و اختلالات ارتباطی و اجتماعی مؤثر می­باشد.

ریسپریدون به تنهایی تاثیر معنی داری بر مهارت­ های گفتاری و زبانی ندارد ولی همانطور که از نتایج این مطالعه نیز برداشت می­شود، ریسپریدون با کاهش دیگر مشکلات اجتماعی در تعاملات و رفتار کلیشه­ ای می­تواند کودک مبتلا به اوتیسم را جهت حضور در تعاملات اجتماعی آماده کرده و منجر به بهبودی گوشه گیری اجتماعی شود

ریسپریدون ایرانی یا خارجی

یک مطالعه علمی تحقیقی در ایراین نشان داد که ریسپریدون ایرانی و خارجی تفاوتی با هم ندارند .

وجود انتقاداتی در مورد اثربخشی کافی ریسپریدون ایرانی از یک طرف و هزینه بسیار بالای نمونه خارجی از طرف دیگر سبب شد که این مطالعه با هدف مقایسه آثار بالینی بین نمونه خارجی بلژیکی و داروی ساخت ایران انجام شود .تعداد‭ ۲۲ ‬بیمار با تشخیص اسکیزوفرنی بر مبنای معیارهای ‭DSM- IV- TR‬ و معیارهای ورود به مطالعه تعریف شده، در مطبهای خصوصی تعدادی از روانپزشکان شهر اصفهان مورد مطالعه قرار گرفتند. این بیماران بصورت تصادفی و دو سویه کوردر دو گروه داروی ایرانی و خارجی (به ترتیب‭ ۲ ‬و‭۱ ‬) بمدت‭ ۳ ‬ماه وبا دوز‭ ۶ ‬میلی‌گرم روزانه و هر دو هفته برای ارزیابی اثربخشی و عوارض حرکتی و غیر حرکتی مورد معاینه قرار گرفتند برای ارزیابی اثربخشی از مقیاس ‭PANSS‬ و ارزیابی عوارض حرکتی از مقیاس ‭AIMS‬ و برای ارزیابی شایعترین عوارض غیر حرکتی، وزن، علائم حیاتی، فاکتورهای خونی، فرمهای مخصوصی تهیه شده و در طول مطالعه بررسی شدند. جهت بررسی آماری از نرم‌افزار ‭SPSS‬ و تست های آماری‭-t ‬ زوج،من- ویتنی، ‭Chi- Square‬، کواریانس،‭Pearson’s‬، ‭Fisher’s exact‬ استفاده شد.با توجه به اینکه تا کنون نتایج مربوط به حدود نیمی از نمونه های مورد نظر ‭ ۴۰)‬نفر)در دست است، تفاوت معنی دار یاز لحاظ آثار بالینی بین دو گروه دیده نشده است . تا کنون تفاوتهای جزئی در اثر بخشی و عوارض بین دو گروه مشاهده شده است ولی از لحاظ آماری تفاوت معنی داری وجود ندارد. بااینحال هرگونه نتیجه‌گیری تا تکمیل شدن نهایی مطالعه باید با احتیاط انجام شود

 

ریسپریدون ۲

اين دارو براي درمان تظاهرات اختلالات سايكوتيك به كارمی رود.

ریسپریدون ۱

ریسپریدون یک داروی ضدجنون آتیپیک است که اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۳ سودمندی آن را برای درمان اسکیزوفرنی، در سال ۲۰۰۳ برای درمان کوتاه مدت علائم شیدایی و به عنوان درمان کمکی در کنار داروهای اصلی در اختلال دو قطبی و در سال ۲۰۰۶ برای درمان بی‌قراری مبتلایان به اوتیسم تأیید کرده‌است. ریسپریدون همچون دیگر ضدجنون‌های آتیپیک برای درمان تعدادی از اختلالات روانپزشکی دیگر از جمله اختلال وسواسی جبری، افسردگی، اختلال توره،تحریک‌پذیری شدید مبتلایان به اوتیسم و اختلالات مربوط به خوردن استفاده می‌شود.

ریسپریدون برای چیست

ریسپریدون یکی از مهم‌ترین داروهای روانپزشکی و موثر بر اعصاب است که آن را در دسته داروهای ضد سایکوز جای می‌دهند. این دارو میزان ناقل‌های شیمیایی مغز را برای مخابره پیام‌های عصبی در مغز و ارتباطات گوناگون را تنظیم می‌کند.
این دارو عموما برای درمان ناختلالات حاد و یا مزمن روانی مانند اختلال دو قطبی، اسکیزوفرنی و … استفاده می‌شود.

نکته مهم درباره مصرف قرص ریسپریدون این است که اگرچه به طور کامل بیماری را درمان نمی‌کند، اما در کاهش علائم و بهبود بیمار نقش بسیاری موثری دارد. قرص ریسپریدون در دوزهای گوناگون و به تشخیص و تجویز پزشک برای بیمار به کار می‌رود. این دارو علاوه‌بر قرص، گاهی به صورت تزریقی هم به کار می‌رود. البته هر دو حالت، فقط وفقط توسط روانپزشک تجویز می‌شود و مصرف خودسرانه آن می‌تواند شما را با عوارض ریسپریدون و مشکلات ناشی از مصرف آن روبه‌رو کند.

ریسپریدون چیست

قرص ریسپریدون (Risperidone) از داروهای ضد روان پریشی و ضد جنون است که برای درمان اسکیزوفرنی، رفع علایم اختلال دوقطبی، رفع بی‌قراری در بیماران اوتیسم و درمان اختلالات اضطرابی تجویز می‌شود. تب، سفت شدن عضلات، گیجی، تعریق، ضربان قلب سریع، خشکی دهان و خواب‌آلودگی برخی از عوارض قرص ریسپریدون می‌باشد.

ریسپریدون ۴

اين دارو براي درمان تظاهرات اختلالات سايكوتيك به كارمی رود.

 

ریسپریدون برای کودکان

ریسپریدون (Risperdal) دارویی است که به طور گسترده برای درمان کودکانی که تهاجمی یا بیش از حد تحریک پذیر هستند، استفاده می شود. اگرچه این دارو برای درمان روان پریشی تصویب شده بود، اما استفاده از آن در کودکان، از جمله مبتلایان به اوتیسم یا ADHD (اختلال کم توجهی بیش فعالی)، در طی دو دهه گذشته رشد چشمگیری داشته است.
این بدین خاطر است که ریسپریدون می تواند با موفقیت کودکان مبتلا به مشکلات شدید رفتاری را آرام کند و به انها این امکان را می دهد تا در محیط مدرسه و خانواده خود فعالیت و سازش برقرار کنند.
اما ریسپریدون می تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد و نظارت بر کودکی که در حال مصرف آن است اهمیت زیادی دارد. والدین باید بدانند که زمان مصرف دارو چه ساعت هایی ست و به تاثیرات دارو بر فرزندشان توجه کنند.

ریسپریدون عوارض

‎-در صورت احساس تهوع، یبوست، اسهال، دلپیچه و درد شکمی یا سؤهاضمه، با مصرف وعده های غذایی ساده و خودداری از مصرف غذاهای پر چرب و پر ادویه می توان این عوارض را کاهش داد.
‎-معمولا احساس سرگیجه یا خواب آلودگی یا تاری دید پس از مصرف ریسیپریدون ایجاد می شود در صورتی که این علائم را مشاهده نمودید، تا زمانی که اثر دارو برطرف نشده، از رانندگی و کار با ابزار هایی که نیاز به احتیاط دارند، خودداری کنید و فرآورده های الکلی نیز مصرف ننمایید.
‎-سردرد و احساس درد در نقاط دیگر بدن ممکن است در ابتدای مصرف این دارو مشاهده شود. در این صورت مایعات به مقدار زیاد مصرف نمایید و با داروساز خود درباره ی داروی ضد درد مناسب شرایط خود مشورت نمایید. در صورتی که درد مزمن و ادامه دار شد، به پزشک خود مراجعه نمایید.
‎-در صورت احساس لرزش و بی قراری یا حرکات غیر ارادی در عضلات در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه نمایید زیرا معمولا در این شرایط نیاز به تنظیم مجدد مقدار مصرفی دارو می باشد.
‎-افزایش وزن، اختلال خواب، تغییرات خلق و خو، افزایش فشار خون، سرفه و احساس سرماخوردگی، تپش قلب، لکه های قرمز پوستی، اختلال در میل جنسی، درد و حساسیت پستان ها، ترشح شیر از پستان ها، اختلال در قاعدگی و خشکی دهان می تواند در مدت مصرف این دارو بروز کند. در صورتی که این علائم شدید شد یا برای شما آزار دهنده بود به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورت احساس سفتی عضلات، تب بالا، احساس گیجی، افزایش ضربان قلب همراه با تعریق سریعا به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه نمایید زیرا این علائم می تواند نشانه هایی از یک عارضه ی نادر اما جدی باشد که باید توسط پزشک بررسی گردد و اقدامات لازم صورت گیرد.

 

ریسپریدون خارجی

یک تحقیق نشان داد ریسپریدون داخلی و خارجی تفاوت معنی داری ندارد .

ریسپریدون افسردگی

ریسپریدون همچنین برای درمان افسردگی و علائم و نشانه‌های آن کاربرد دارد و در مواردی، روانپزشک این دارو را برای افراد مبتلا به افسردگی تجویز می‌کند. همچنین برای افرادی که قصد صدمه زدن به خود (خودکشی) یا دیگران را دارند، مصرف این دارو تجویز می‌شود.

ریسپریدون امپول

اسکیزوفرنی یک بیماری سلامت روان است که باعث اختلال ایده‌ها، باورها و تجارب می‌شود. ریسپریدون برای تسکین علائم اسکیزوفرنی تجویز می‌شود، علائم اسکیزوفرنی شامل شنیدن، دیدن، توهم، داشتن باورهای اشتباه و احساسات غیرعادی مشکوک هستند. ریسپریدون ، در راستای تعادل مواد شیمیایی مغز کار می‌کند.

” ریسپریدون تزریقی طولانی اثر “، برای نگهداری وضعیت علائم اسکیزوفرنی که با داروی ریسپریدون ، تسکین یافته است، استفاده می‌شود. ریسپریدون تزریقی طولانی اثر ، به آرامی ریسپریدون را در بدن آزاد می‌کند؛ افراد بیمار این دارو را باید هر دو هفته یک بار تزریق کنند. مزیت اصلی داروی ” ریسپریدون تزریقی طولانی اثر ” این است که به صورت یک انبار عمل کرده و آرام آرام دارو را در بدن شما آزاد می‌کند و درنتیجه نیازی ندارید که هر روز یک قرص بخورید.

داروی ریسپریدون به صورت قرص و شربت هم وجود دارد که اطلاعات مربوط به آن به صورت جداگانه در صفحه داروی ریسپریدون قرار گرفته است.

ریسپریدون ا
ریسپریدون ا میلی گرمی
ریسپریدون اسکیزوفرنی

یک تحقیق در مقایسه سدیم والپروات و ریسپریدون در اسکیزوفرنی نشان داد که ‌:

 گرچه والپروات سدیم به عنوان یک داروی ضد تشنج به بازار عرضه شد، ولی امروزه به میزان وسیعی در اختلالات روانپزشکی به کار می رود. این دارو به عنوان تثبیت کننده خلقی و همچنین به عنوان تقویت درمان افسردگی و سایکوز به کار رفته است. در مورد تاثیر والپروات سدیم در سایکوز مطالعات متناقضی گزارش شده است. برخی آن را در درمان علایم مثبت و پرخاشگری در سایکوز حاد موثر می دانند و برخی آن را بی اثر دانسته اند. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی والپروات سدیم در ترکیب با ریسپریدون در درمان اسکیزوفرنی بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی شده در بهار و تابستان 1385، 32 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی (65 ـ 18سال) که با تشخیص تشدید بیماری اسکیزوفرنی در بخش روانپزشکی بیمارستان های نور و فارابی شهر اصفهان بستری شدند به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مورد با ترکیب والپروات سدیم و ریسپریدون و گروه شاهد با ترکیب دارونما و ریسپریدون درمان شدند. همه بیماران در روزهای صفر، چهاردهم و بیست و هشتم با مقیاس مجموعه علایم مثبت و منفی ارزیابی شدند. اطلاعات به دست آمده به وسیله نرم افزار SPPS و آزمون های تی دانشجویی و تی زوج شده وآنالیز واریانس با تکرار مشاهدات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مقایسه میانگین تغییر نمره مجموعه علایم مثبت و منفی قبل و بعد از درمـــان بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان می دهد، به طوری که در گروه والپروات سدیم کاهش نمره به طور معنی داری بیشتر از گروه دارونما بوده است (P=0.006). تغییر نمره علایم مثبت در دو گروه والپروات سدیم و دارونما پس از دو هفته تفاوت معنی داری داشته است (P=0.048)، ولی این تفاوت پس از هفته چهارم معنی دار نبوده است. نتیجه گیری: والپروات سدیم می تواند به عنوان داروی کمکی همراه با آنتی سایکوتیک ها در درمان علایم اختلال اسکیزوفرنی موثر باشد، علاوه بر این سرعت بهبود علایــم مثبت را نیز افزایش می دهد.

 

ریسپریدون افزایش تمرکز

ریسپریدون و ریتالین می تواند باعث افزایش تمرکز شود

ریسپریدون ایرانی

یک تحقیق نشان داد ریسپریدون داخلی و خارجی تفاوت معنی داری ندارد .

الانزاپین ریسپریدون

مقدمه: در مورد اثرات درماني دو داروي ضد جنون ريسپريدون و الانزاپين در اختلالات رفتاري بيماران مبتلا به دمانس آلزايمر ابهاماتي وجود دارد و عوارض جانبي اين داروها نيز مورد مناقشه است. در اين مطالعه اثر بخشي اين دو دارو در بيماران غير بستري مبتلا به آلزايمر مورد بررسي قرار گرفته است.
روش کار: در اين آزمايه باليني دو سويه کور، 69 بيمار مبتلا به آلزايمر که علايم سايکوز، پرخاشگري يا تحريک پذيري را نشان مي دادند به طور تصادفي به 2 گروه تقسيم شدند: گروه تحت درمان با الانزاپين (2.5-7.5 ميلي گرم در روز) و گروه تحت درمان با ريسپريدون (0.5-4.5 ميلي گرم در روز) و به مدت 10 هفته پيگيري شدند. پيامد نهايي بر اساس تغييرات نمره آزمون هاي بررسي تغيير کلي باليني (CGI) و معيار درجه بندي روان پزشکي مختصر (BPRS) مورد ارزيابي قرار گرفت. مقايسه ميانگين ها با آزمون t و براي تعداد نمونه کم از آزمون دقيق فيشر استفاده شده است. ارزيابي متغيرهاي پيوسته آزمايگاهي توسط تحليل کواريانس صورت پذيرفت.
نتايج: هيچ گونه تفاوت آماري معنا داري بين دو داروي الانزاپين و ريسپريدون يافت نشد. تغييرات نمره آزمون CGI در گروه ريسپريدون 3.2±4.3 و در گروه الانزاپين (p=0.564) 3.5±5.8 و در نمره آزمون BPRS در گروه ريسپريدون 8.2±9.2 و در گروه الانزاپين (P=0.522) 8.8±9.2 بود. علاوه بر اين با وجود اين که تعداد بيماراني که به دليل عوارض جانبي مطالعه را ترک کردند در گروه ريسپريدون بيشتر بود، عوارضي نظير خواب آلودگي و سردرد در گروه الانزاپين بيشتر ديده شد.
بحث: هر دو داروي ريسپريدون و الانزاپين تقريبا به طور مشابه در کاهش اختلالات رفتاري بيماران مبتلا به آلزايمر موثر هستند.

ایا ریسپریدون چاق میکند

ریسپریدون و چاقی ارتباط مستقیمی با هم ندارند 

ریسپریدون برای وسواس فکری

وسواس فکری یا به صورت کامل‌تر اختلال وسواس فکری جبری (OCD) یک بیماری اضطرابی است و همانطور که پیش‌تر ذکر شد، دوزهای کم ریسپریدون خاصیت ضد اضطراب دارند. البته عموما برای کاهش علائم OCD داروهایی همچون فلوکستین و … تجویز می‌شود، اما با توجه به شرایط مصرف کننده، مثلا حساسیت و ناسازگاری با داروهای متداول ممکن است این دارو برای کاهش علائم این بیماری تجویز شود.

ریسپریدون برای چه بیماری است

درمان اسکیزوفرنی، اختلال دو قطبی و بیماری اوتیسم مورد استفاده قرار می گیرد

ریسپریدون برای کودکان بیش فعال

ریسپریدون دارویی موثر در درمان بیش فعالی کودکان است  .

ریسپریدون برای چی خوبه

درمان بیش فعالی اسکیزوفرنی، اختلال دو قطبی و بیماری اوتیسم مورد استفاده قرار می گیرد

ریسپریدون با چه دارویی تداخل دارد

اگر به صورت منظم داروهایی مصرف می کنید که باعث خواب آلودگی تان می شود (مانند داروهای سرماخوردگی، داروهای ضدحساسیت، داروهای ضددرد حاوی مواد مخدر، قرص های خواب، شل کننده عضلات و داروهای ضدصرع، افسردگی و اضطراب) قبل از مصرف ریسپریدون این موضوع را با پزشک معالجتان در میان بگذارید. در صورت مصرف هرکدام از داروهای زیر پزشکتان را در جریان بگذارید:

• کاربامازپین
• فنیتوئین
• فنوباربیتال
• فلئوکستین
• ریفامپین

داروهایی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود مانند: لوودوپا و…

فهرست تداخلات دارویی مذکور کامل نیست و امکان تداخل داروهای دیگری نیز در عملکرد ریسپریدون وجود دارد. در مورد تمامی داروهای مصرفی تان (دارویی یا مکمل) با پزشکتان مشورت کنید. این موارد شامل ویتامین ها، املاح، محصولات و فرآورده های گیاهی و داروهایی که برای سایر بیماری هایتان مصرف می کنید می شود. هرگز مصرف داروی جدیدی را بدون مشورت با پزشک معالجتان شروع نکنید.

ریسپریدون برای تیک عصبی

بله . برای تیک عصبی داروی ریسپریدون تجویز می شود .

ریسپریدون برای بزرگسالان

از قرص ریسپریدون برای درمان علائم اختلال دو قطبی (افسردگی مانیک) در بزرگسالان و کودکانی که حداقل 10 سال سن دارند استفاده می شود.

ریسپریدون برای خواب

مصرف ریسپریدون با داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی شما شده یا تنفس شما را کند می کند، می تواند عوارض جانبی خطرناک یا تهدید کننده برای زندگی ایجاد کند. قبل از استفاده از داروهای افیونی، قرص خواب، آرامش بخش یا داروی اضطراب یا تشنج از پزشک خود نظر بخواهید.

در مورد تمام داروهای دیگر خود نیز به ویژه به پزشک خود اطلاع دهید

• داروی فشار خون
• کاربامازپین
• کلوزاپین
• فلوکستین (پروزاک) یا پاروکستین (Paxil)
• لوودوپا

این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با ریسپریدون، از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی در تقابل باشند.

 

ریسپریدون پرولاکتین

 تاثیر ریسپریدون روی پرولاکتین زیاد است و تاثیر داروهای مهار کننده بازجذب سروتونین روی پرولاکتین بسیار کمتر است.البته در صورت نیاز میتوانید از داروهای دیگر تحت نظر روانپزشک استفاده کنید.

ریسپریدون پرویز علی وردی
ریسپریدون پورسینا
ریسپریدون پارکینسون

ریسپریدون برای درمان اختلالات ناشی از زوال عقل (دمانس) با احتیاط فراوانی تجویز می‌شود. در صورت داشتن حساسیت به ریسپریدون هرگز این دارو تجویز نمی‌شود. در صورت داشتن هریک از موارد زیر حتماً پزشک معالجتان را در جریان بگذارید: بیماری‌های کبدی و کلیوی، ناراحتی‌های قلبی، فشار خون بالا، دیابت، مشکلات مربوط به ضربان قلب سابقه ایست و سکته‌های قلبی، سابقه سرطان سینه، تشنج و صرع، سابقه داشتن افکار خودکشی، بیماری پارکینسون و مشکلات بلعی (قورت دادن

ریسپریدون پریود

 

• در برخی از موارد این دارو میزان پرولاکتین را افزایش می دهد که این در خانم ها می تواند عوارضی داشته باشد. از جمله عوارض افزایش پرولاکتین در زنان قطع قاعدگی و یا تولید ناخواسته شیر یا قطع باردار کند. افزایش پرولاکتین در مردان نیز عوارضی دارد که از جمله آن ها کاهش توانایی جنسی و یا در تولید اسپرم ناتوان می شوند.

پرفنازین ریسپریدون
قرص ریسپریدون پورسینا 1 میلی گرم
ریسپریدون ویکی پدیا
ریسپریدون و پرولاکتین

تاثیر ریسپریدون روی پرولاکتین زیاد است و تاثیر داروهای مهار کننده بازجذب سروتونین روی پرولاکتین بسیار کمتر است.البته در صورت نیاز میتوانید از داروهای دیگر تحت نظر روانپزشک استفاده کنید.

 

دوزبندی در بزرگسالان:

شیزوفرنی : 
• خوراکی : با 2 میلی گرم روزانه شروع می شود و در فواصل هر 24 ساعت 1 تا 2 میلی گرم روزانه افزایش می یابد . دوز هدف پیشنهادی 2 تا 8 میلی گرم روزانه ، یکبار در روز یا به صورت منقسم هر 12 ساعت ( کارآیی دارو به صورت نمودار زنگوله ای شکل است ؛ 4 تا 8 میلی گرم روزانه از دارو دارای اثرات بیشتری از 12 تا 16 میلی گرم روزانه می باشد)
• عضلانی : 5/12 تا 50 میلی گرم به داخل عضله گلوتئال یا دلتوئید هر 2 هفته یکبار تزریق می شود . تنظیمات دوز نباید بیش از 4 هفته طول بکشد.
توصیه می شود قبل از شروع درمان با ریسپریدون عضلانی. تحمل دارو نسبت به فرم خوراکی دارو ارزیابی شود.
مانیای دوقطبی : 
• خوراکی : 2 تا 3 میلی گرم روزانه شروع می شود . ممکن است در صورت نیاز در فواصل زمانی هر 24 ساعت 1 میلی گرم روزانه تا 6 میلی گرم روزانه افزایش یابد. دوزهای پیشنهادی برای دوره های درمانی بیش از 3 هفته قابل دسترسی نمی باشد.
• عضلانی : 5/12 تا 50 میلی گرم به داخل عضله گلوتئال یا دلتوئید هر 2 هفته یکبار تزریق می شود . تنظیمات دوز نباید بیش از 4 هفته طول بکشید.
توصیه می شود قبل از شروع درمان با ریسپریدون عضلانی. تحمل دارو نسبت به فرم خوراکی دارو ارزیابی شود.

 

ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ ریسپریدون :

خواب آلودگی، سردرد، بی خوابی، بی قراری، افسردگی، یبوست، تهوع

آکاتیزیا ،اضطراب ،عصبانیت ،تاری دید ،اختلال جنسی ،کاهش تمایل جنسی ، سرگیجه ، دیسمنوره ،منوراژی ،اثرات خارج هرمی ،دیستونی ،پارکینسون ،بی خوابی ،اختلال در دفع ادرار ،تغییرات خلق و خوی ،بی قراری ،اختلال در تمرکز ،مشکلات حافظه ای ،بثورات پوستی وخارش ،اسهال یا یبوست ،سرفه ،خشکی دهان ،سوءها ضمه ،سر درد ،تهوع ،التهاب بینی و حلق و افزایش وزن وسندرم بدخیم نورولپتیک ،عوارض جانبی عمده این دارو هستند .

‎-در صورت احساس تهوع، یبوست، اسهال، دلپیچه و درد شکمی یا سؤهاضمه، با مصرف وعده های غذایی ساده و خودداری از مصرف غذاهای پر چرب و پر ادویه می توان این عوارض را کاهش داد.
‎-معمولا احساس سرگیجه یا خواب آلودگی یا تاری دید پس از مصرف ریسیپریدون ایجاد می شود در صورتی که این علائم را مشاهده نمودید، تا زمانی که اثر دارو برطرف نشده، از رانندگی و کار با ابزار هایی که نیاز به احتیاط دارند، خودداری کنید و فرآورده های الکلی نیز مصرف ننمایید.
‎-سردرد و احساس درد در نقاط دیگر بدن ممکن است در ابتدای مصرف این دارو مشاهده شود. در این صورت مایعات به مقدار زیاد مصرف نمایید و با داروساز خود درباره ی داروی ضد درد مناسب شرایط خود مشورت نمایید. در صورتی که درد مزمن و ادامه دار شد، به پزشک خود مراجعه نمایید.
‎-در صورت احساس لرزش و بی قراری یا حرکات غیر ارادی در عضلات در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه نمایید زیرا معمولا در این شرایط نیاز به تنظیم مجدد مقدار مصرفی دارو می باشد.
‎-افزایش وزن، اختلال خواب، تغییرات خلق و خو، افزایش فشار خون، سرفه و احساس سرماخوردگی، تپش قلب، لکه های قرمز پوستی، اختلال در میل جنسی، درد و حساسیت پستان ها، ترشح شیر از پستان ها، اختلال در قاعدگی و خشکی دهان می تواند در مدت مصرف این دارو بروز کند. در صورتی که این علائم شدید شد یا برای شما آزار دهنده بود به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورت احساس سفتی عضلات، تب بالا، احساس گیجی، افزایش ضربان قلب همراه با تعریق سریعا به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه نمایید زیرا این علائم می تواند نشانه هایی از یک عارضه ی نادر اما جدی باشد که باید توسط پزشک بررسی گردد و اقدامات لازم صورت گیرد.

 

ﺗﺪاﺧﻼت داروﻳﻲ ریسپریدون  :

ﺗـﺪاﺧﻼت داروﻳـﻲ ﺑﻨـﺪرت رخ ﻣﻲدﻫﻨﺪ، اﻣﺎ ﻏﻠﻈﺖ آن ﺑﺎ اﻟﻘﺎ ﻛﻨﻨﺪهﻫﺎی ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﻴﺘﻮﻛﺮوم p450 ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻛﺎرﺑﺎﻣـﺎزﭘﻴﻦ ﻛﻤـﻲ ﻛـﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ، و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪی ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪهﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ Fluoxetine و Ketoconazole اﻧﺪﻛﻲ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. اﻣﺎ در ﺻﻮرت اﺿﺎﻓﻪ ﻳﺎ ﻛﻢ ﻛﺮدن ﭼﻨﻴﻦ داروﻫﺎﻳﻲ ﺗﻨﻈﻴﻢ دوز Risperidone ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﺪارد.

اگر به صورت منظم داروهایی مصرف می کنید که باعث خواب آلودگی تان می شود (مانند داروهای سرماخوردگی، داروهای ضدحساسیت، داروهای ضددرد حاوی مواد مخدر، قرص های خواب، شل کننده عضلات و داروهای ضدصرع، افسردگی و اضطراب) قبل از مصرف ریسپریدون این موضوع را با پزشک معالجتان در میان بگذارید. در صورت مصرف هرکدام از داروهای زیر پزشکتان را در جریان بگذارید:

• کاربامازپین
• فنیتوئین
• فنوباربیتال
• فلوکستین
• ریفامپین
• داروهایی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود مانند: لوودوپا و…

توجهات پزشکی-پرستاری / آموزش به بیمار – خانواده:

1. به بیمار آموزش دهید که از حالت خوابیده و یا نشسته به آرامی برخیزد تا سردردهای وی به حداقل برسد.
2. عدم مصرف الکل و فراورده‌های حاوی الکل را در طی مصرف این دارو به بیمار هشدار دهید.
3. برای کاهش احساس سبکی سر و سرگیجه، وضعیت خود را از حالت خوابیده به نشسته به آهستگی تغییر دهید
4. ضمن مصرف دارو در انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری بالا دارد مانند رانندگی احتیاط کنید.
5. قبل از مصرف سایر داروها بخصوص به صورت بدون نسخه، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
6. دارو را می توان بدون توجه به زمان غذا خوردن مصرف کرد.
7. در صورت قصد باردار شدن، تا ۱۲ هفته بعد از تجویز آخرین دوز عضلانی دارو صبر کنید.
8. ‎-سعی کنید دارو را در زمان مشخص و به صورت منظم مصرف کنید تا از فراموش کردن نوبت دارو پیشگیری نمایید و اثرات درمانی مطلوب تری از مصرف دارو مشاهده نمایید.
9. مصرف ریسپریدون با غذا تداخلی ندارد و می توان آن را قبل یا پس از غذا مصرف کرد.
10. معمولا بهتر است قرص را همراه با یک لیوان آب شود اما در صورت مشکل در بلع به پزشک خود اطلاع دهید تا قرص های قابل انحلال در آب یا قرص های حل شونده در دهان برای شما تجویز نماید.
11. قرص های قابل انحلال در دهان (ordispersible) برای باز شدن در دهان فرموله شده اند. با دست های خشک قرص را از بسته بندی خارج نمایید (از خارج کردن قرص با فشار دادن از پوشش آلومینیومی خودداری نمایید) و روی زبان خود قرار دهید و اجازه دهید قرص روی زبانتان حل شود (مانند آبنبات).
12. در صورت مصرف نوع مایع دارو، مقدار داروی مصرفی دارو را با سرنگ مخصوص بصورت دقیق اندازه گیری نمایید و در صورتی که مشکلی در این مورد دارید، حتما روش درست اندازه گیری مقدار دارو را از داروساز خود سوال کنید. در صورت نیاز می توانید دارو را در هرگونه نوشیدنی غیر الکلی به غیر از چای و نوشابه رقیق نمایید. (نصف لیوان آب، شیر کم چرب یا آب پرتقال پیشنهاد می شود.)
13. در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، بلافاصله بعد از یادآوری مصرف کنید مگر اینکه به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک باشد، در این صورت دوز فراموش شده را مصرف نکنید و نوبت بعدی را طبق برنامه ی سابق مصرف نموده و از دو برابر کردن مقدار مصرف در یک نوبت خودداری نمایید.

فارماکودینامیک / کینتیک:

جذب:بعد از مصرف خوراکی به طور کامل جذب می شود. فراهمی زیستی مطلق دارو ۷۰% است. غذا روی جذب دارو تأثیری ندارد. بعد از تجویز عضلانی به آهستگی جذب شده؛ اثر آن بعد از ۳ هفته شروع شده و ۷ هفته دوام دارد.

پخش:میزان اتصال به پروتئینهای پلاسما ۹۰% برای دارو و ۷۷% برای متابولیت های اصلی فعال دارو می باشد.

متابولیسم:دارو به طور گسترده در کبد به ۹- هیدروکسی ریسپریدون تبدیل می شود.

دفع:از طریق کلیه دفع شده در نارسایی کلیوی کلیرانس دارو کاهش می یابد.